Mijn bijzondere valkparkiet Kuifje

Gepubliceerd op 5 oktober 2020 om 12:28

Nu een verhaal over mijn bijzondere valkparkiet Kuifje. Hij kwam in ons leven toen mijn jongste net geboren was, en nu is hij alweer 17 jaar oud. Wat vliegt de tijd! Ik hoop dat we nog vele jaren van zijn gezelschap mogen genieten. Zijn naam heeft hij te danken aan de schattige kuif op zijn kopje, die hem een uniek uiterlijk geeft.

Toen mijn jongste nog een baby was, kwam Kuifje vaak uit zijn kooi. Het was verbazingwekkend om te zien hoe hij altijd bij de baby Sally ging zitten, op de rand van haar box of zelfs ín de box. Soms was ik een beetje bezorgd dat hij haar zou pikken, maar hij gedroeg zich verrassend liefdevol en voorzichtig.

Hij ging op haar buik zitten en begon dan tegen haar te praten. Ja, je hoort het goed, hij praatte echt. Niet met woorden zoals wij, maar hij floot en kwetterde vol overgave. Dit deed hij niet alleen bij Sally, maar ook bij de andere kinderen. Toch leek hij een speciale band met haar te hebben.

Na twee jaar kreeg Kuifje gezelschap van Rocky, onze papegaai. Sindsdien lieten we Kuifje niet meer vrij rondvliegen, omdat hij zich niet meer liet pakken en soms agressief reageerde. Het was een beetje jammer, maar we wilden geen risico nemen.

Op een dag besloot mijn moeder om een valkparkieten vrouwtje, Molly, aan ons gezin toe te voegen. Kuifje en Molly werden een mooi koppeltje. Ze kregen zelfs een paar keer eieren met schattige jongen. Ik zorgde ervoor dat ze niet te vaak jongen kregen, maar bij een van de nestjes liep het helaas fout. Molly legde nieuwe eieren terwijl ze nog jongen in de kooi had en overleed plotseling.

Kuifje stond er nu alleen voor om de jongen groot te brengen. We besloten hem te helpen met het voeren, maar helaas overleefden niet alle jongen. Het was een verdrietige tijd voor ons, maar Kuifje bleef sterk en zorgzaam.

Nu, wat betreft zijn eetgewoonten, Kuifje heeft zo zijn eigen grappige voorkeuren. 's Ochtends geniet hij van een stukje boterham, maar dat moet niet zomaar in zijn voerbakje liggen. Nee, het moet aan een wasknijper hangen, en dan kan hij er op zijn gemak van smullen. En als ik vergeet hem 's avonds een stukje koekje te geven, dan is hij de volgende dag een beetje boos op mij en probeert hij me soms in mijn vinger te pikken. Dat is zijn manier om te laten weten dat hij graag verwend wordt.

Een ander leuk aspect van Kuifje is zijn liefde voor douchen! Hij vindt het geweldig als ik met de waterspuit kom om hem een douche te geven. Zodra het water op hem valt, spreidt hij zijn vleugels uit en geniet hij van het verfrissende gevoel. Vroeger zat hij zelfs in de afwasbak, waar ik een klein straaltje water uit de kraan liet stromen, en daar stond hij dan te genieten.

Ik hoop dat jullie hebben genoten van dit verhaal over mijn geliefde valkparkiet Kuifje. Hij is al die jaren een geweldige metgezel en heeft ons al veel liefde en vreugde gebracht. Ik kijk uit naar nog vele mooie jaren met hem, en wie weet wat voor avonturen we nog samen zullen beleven.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.