Ik heb besloten om het nog eens te proberen: elke maand een blog te schrijven. Dus, met nieuwe energie ga ik proberen regelmatig een blog te schrijven. Als kind schreef ik veel verhalen, en hoewel ik niet al mijn creaties meer heb, kan ik jullie wel meenemen op mijn huidige reis, misschien ook deels naar het verleden.
In die tijd schreven we nog met de hand, want computers en mobiele telefoons dat hadden we nog niet. Soms mis ik die tijd wel eens, toen alles wat langzamer leek te gaan. Maar aan de andere kant realiseer ik me dat we nu ook niet meer zonder deze moderne gemakken kunnen.
Toch koester ik graag de herinneringen aan de leuke en plezierige dingen die ik heb meegemaakt.
Een paar jaar geleden merkte ik dat ik vaak vastzat in negatieve gedachten over mijn verleden. Als tiener had ik een ernstig ongeluk, waar ik lang ben in blijven hangen en niet vooruit kwam. Het heeft lang geduurd voordat ik hiermee in het reine kwam. Misschien zal ik ook een blog schrijven over hoe ik deze moeilijke periode uiteindelijk achter me heb gelaten en me nu enkel wil richten op de mooie herinneringen.
In mijn jeugd vertelde mijn oma mij vaak verhalen over haar eigen leven, zowel vrolijke en de trieste momenten. Ze sprak over het verlies van haar geliefde broer, die in de oorlog was gestorven. Maar de exacte locatie van zijn graf wist ze niet. Nu is het tijd voor mij om op zoek te gaan naar zijn rustplaats. Dit is altijd een wens van me geweest, maar om de een of andere reden kwam het er nooit van. Ik heb hem al gevonden op het internet, maar zijn rustplek.
Daarnaast deelde oma ook talloze verhalen over mijn opa, haar man. Ik heb hem nooit mogen leren kennen, want hij overleed op jonge leeftijd toen mijn moeder nog een tiener was. Mijn opa werkte als douanier en sprak meerdere talen. Hij was een geliefd man bij iedereen, ongeacht de afkomst. Wat zou ik hem graag hebben ontmoet! Ik weet zeker dat opa en oma nu op me wachten, en ik kan niet wachten om hen ooit te zien en weer te zien.
Ik koesterde altijd een diepe bewondering voor de verhalen van mijn oma. Ik kon er geen genoeg van krijgen en luisterde vol fascinatie naar elke herinnering.
Hebben jullie ook zo'n dierbare grootouder die vol verhalen zat over vroeger?
Reactie plaatsen
Reacties